Ü: /Bumaba sa airplane./
Ï: /Nagaantay sa arrival area. May dalang placard with "WELCOME Ü!" written on it./
Ü: /Nakita ang placard. Lumapit kay Ï/ Are you Ï?
Ï: *smile* and you're Ü, right?
/They hugged. Agaw atensyon sa mga taong malapit./
…so, tara na?
Ü: Saan?
Ï: My place of course! O, ako na magdadala ng isa mo pang bag. /kinuha ang bag./
Ü: *smile* Salamat.
/Nakarating sa bahay ng 6:36 pm./
Ï: Er… so… eto ang bahay ko. /binuksan ang pinto./ Come in… you are very much welcome. *smile*
Ü: /Pumasok. Nakaramdam ng bizarre warm feeling. Feels like second home daw./
Ï: Pasesya ka na ha! Maliit lang 'tong bahay ko.
Ü: hah? Maliit ba 'to? Ang luwag nga e... maaliwalas. Pero mukha namang kumpleto sa gamit.
Ï: Kumain ka na ba?
Ü: Yup! Gusto ko lang magpahinga.
Ï: Oh sure! Dun ka na sa kama ko matulog… dito na lang muna 'ko sa sofa.
Ü: 'deee… ok lang ako dit…
Ï: hey! You are my guest kaya sige na… ok lang.
Ü: /Nahiga sa kama./ *sigh* haaay… sa wakas. Teka, ok lang din kung dito ka na rin matulog. Tabi ta…
Ï: Wag na…
Ü: Ay nako! Kung 'di ka dito mahihiga, sa sahig ako matutulog.
Ï: *Hmp!* Abnomal ka talaga!
Ü: *Hehehe…*
/Nakahiga silang dalawa sa kama with a pillow in between./
…O di ba? E di masaya.
Ï: /humarap kay Ü./ *smile* alam mo ba, nung una kitang makilala, lagi kong hinihiling na sana pumunta ka dito. Pero nung tumagal at naging busy ka, parang 'di na ko umaasa na makakapunta ka pa dito. Pero ngayon, 'di pa rin ako makapaniwala. *giggle* parang wala na kong maisip na mas masaya pa kaysa dito.
Ü: Ganon? *laugh* E ako rin ata… akala ko nakalimutan mo na ko kasi simula nung naging medyo busy ako, di mo na ko masyado kinakausap.
Ï: Ano ka ba? Alam ko nga kasing busy ka kaya ayokong maging abala pa sa'yo.
Ü: *lol* Pwes, gusto ko lang malaman mo na gusto kong inaabala mo ako kasi kahit papano, panandaliang nawawala ang pagod ko and at the same time, nakakahugot din ako ng inpsirasyon para lalo ko pang pag-igihan ang ginagawa ko. Kaya nga nalungkot ako ng konti nung hindi ka na nagpaparamdam.
Ï: *frown and sigh* sooorryyy…
Ü: *Hehe...* pero wala na e… tapos na yon. Kalimutan na natin.
Ï: O sige. Pahinga ka na. Bukas na lang ulit.
Ü: *smile* Di ako makatulog e. Di na ko makapag-antay.
Ï: *Hmp!* Bahala ka! Basta ako matutulog na. Napagod kaya ako sa kakatayo at kakaantay sa'yo no! /looked away and turned on the other side./
Ü: /took away the pillow in between them and hugged Ï./ Yan, makakatulog na ko.
Ï: *sighed in relief*
Ï: /Nagaantay sa arrival area. May dalang placard with "WELCOME Ü!" written on it./
Ü: /Nakita ang placard. Lumapit kay Ï/ Are you Ï?
Ï: *smile* and you're Ü, right?
/They hugged. Agaw atensyon sa mga taong malapit./
…so, tara na?
Ü: Saan?
Ï: My place of course! O, ako na magdadala ng isa mo pang bag. /kinuha ang bag./
Ü: *smile* Salamat.
/Nakarating sa bahay ng 6:36 pm./
Ï: Er… so… eto ang bahay ko. /binuksan ang pinto./ Come in… you are very much welcome. *smile*
Ü: /Pumasok. Nakaramdam ng bizarre warm feeling. Feels like second home daw./
Ï: Pasesya ka na ha! Maliit lang 'tong bahay ko.
Ü: hah? Maliit ba 'to? Ang luwag nga e... maaliwalas. Pero mukha namang kumpleto sa gamit.
Ï: Kumain ka na ba?
Ü: Yup! Gusto ko lang magpahinga.
Ï: Oh sure! Dun ka na sa kama ko matulog… dito na lang muna 'ko sa sofa.
Ü: 'deee… ok lang ako dit…
Ï: hey! You are my guest kaya sige na… ok lang.
Ü: /Nahiga sa kama./ *sigh* haaay… sa wakas. Teka, ok lang din kung dito ka na rin matulog. Tabi ta…
Ï: Wag na…
Ü: Ay nako! Kung 'di ka dito mahihiga, sa sahig ako matutulog.
Ï: *Hmp!* Abnomal ka talaga!
Ü: *Hehehe…*
/Nakahiga silang dalawa sa kama with a pillow in between./
…O di ba? E di masaya.
Ï: /humarap kay Ü./ *smile* alam mo ba, nung una kitang makilala, lagi kong hinihiling na sana pumunta ka dito. Pero nung tumagal at naging busy ka, parang 'di na ko umaasa na makakapunta ka pa dito. Pero ngayon, 'di pa rin ako makapaniwala. *giggle* parang wala na kong maisip na mas masaya pa kaysa dito.
Ü: Ganon? *laugh* E ako rin ata… akala ko nakalimutan mo na ko kasi simula nung naging medyo busy ako, di mo na ko masyado kinakausap.
Ï: Ano ka ba? Alam ko nga kasing busy ka kaya ayokong maging abala pa sa'yo.
Ü: *lol* Pwes, gusto ko lang malaman mo na gusto kong inaabala mo ako kasi kahit papano, panandaliang nawawala ang pagod ko and at the same time, nakakahugot din ako ng inpsirasyon para lalo ko pang pag-igihan ang ginagawa ko. Kaya nga nalungkot ako ng konti nung hindi ka na nagpaparamdam.
Ï: *frown and sigh* sooorryyy…
Ü: *Hehe...* pero wala na e… tapos na yon. Kalimutan na natin.
Ï: O sige. Pahinga ka na. Bukas na lang ulit.
Ü: *smile* Di ako makatulog e. Di na ko makapag-antay.
Ï: *Hmp!* Bahala ka! Basta ako matutulog na. Napagod kaya ako sa kakatayo at kakaantay sa'yo no! /looked away and turned on the other side./
Ü: /took away the pillow in between them and hugged Ï./ Yan, makakatulog na ko.
Ï: *sighed in relief*
